Лукашэнка расказаў, хто ў 2020-м хацеў спаліць у Мінску людзей, каб аднаасобна ўзначаліць апазіцыю
1 ліпеня, Мінск . Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка расказаў, як у 2020 годзе пасля прэзідэнцкіх выбараў задумвалася правакацыя, каб спаліць у Мінску прадстаўнікоў апазіцыі. Падрабязнасцямі кіраўнік дзяржавы падзяліўся пасля афіцыйнай часткі свайго выступлення на ўрачыстым сходзе з нагоды Дня Незалежнасці,
Размова на гэту тэму зайшла ў сувязі з нядаўнім памілаваннем шэрага асуджаных, якія ў далейшым выехалі з Беларусі за мяжу. Аб памілаванні стала вядома пасля візіту ў Мінску спецпасланніка Трампа Кіта Келага, які ў сувязі з гэтым перадаў просьбу Прэзідэнта ЗША Дональда Трампа.
«Нармальна да іх (зняволеных у месцах пазбаўлення волі. — Заўвага ) адносімся. Але турма — гэта не курорт. Як тут адзін рыдаў нядаўна (у час прэс-канферэнцыі за мяжой пасля вызвалення. — Заўвага ). Ну гэтак рыдаў! А мы ж ведаем, адкуль гэтыя рыданні. Мы ведаем, хто яго ноч рыхтаваў да гэтага выступлення, — расказаў Аляксандр Лукашэнка. — Трэба аддаць належнае, амерыканцы мне паабяцалі: «Вы іх адпусціце, яны не будуць бруд ліць ні на вас, ні на краіну, ніхто ў СМІ выступаць не будзе». Толькі выпусцілі ў Літве з бусіка гэтага (аднаго з памілаваных. — Заўвага ) — раніцай заява. А мы ведаем, як ўначы іх рыхтавалі: «Вось тут вось будзеш гаварыць, тут рыдай, тут плач, што білі. Адна там жанчына, журналістка, задала яму пытанне: «А вас там білі, катавалі і іншае?» Нават галоўны збеглы сказаў: «Ну, часам там плячом падштурхнуць…»
Аляксандр Лукашэнка падкрэсліў, што ніхто нікога не біў, і ў цэлым яго ўнутраная пазіцыя ў тым, што здзекі недапушчальны. У сувязі з гэтым ён прыгадаў эпізод з асабістага жыцця, калі, будучы намеснікам дырэктара завода будаўнічых матэрыялаў, сутыкаўся з асуджанымі, якіх прыцягвалі да работы на вытворчасці. У тым ліку некага падтрымліваў, калі лічыў тыя ці іншыя іх патрабаванні справядлівымі. Аднойчы на зоне, дзе яны адбывалі пакаранне, здарыўся бунт, і Аляксандра Лукашэнку папрасілі прыехаць і дапамагчы разабрацца з сітуацыяй, пра гэта прасілі самі зняволеныя.
«Тут ужо бронетранспарцёры вакол выстраіліся — расстраляць, задушыць. Я прыехаў туды, і гэтых людзей удалося ўціхамірыць на працягу некалькіх гадзін. Я пайшоў туды адзін — пракураная вялізная казарма, ложкі выкінуты, я стаў на гэту табурэтку, каб усе бачылі — некалькі соцень чалавек. Спытаў, якія ў іх пытанні, запісаў і сказаў: «Гэта я буду вырашаць, гэта вырашу, гэта вырашу. Гэтым займацца не буду». Яны ведалі маю адкрытасць. Што абяцаў, усё вырашана было. Але адразу ім сказаў умову: «Вы павінны ўсё прывесці ў парадак, у адваротным выпадку вас проста расстраляюць. Такі эпізод у маім жыцці быў, — падзяліўся кіраўнік дзяржавы. — Таму я гэтых людзей добра ведаю. Усё гэта я гавару для таго, каб вы ні ў якім разе зноў не папаліся на інтэрв’ю з «парсючком». Помніце, такі бегаў, у свінкі інтэрв’ю браў. Вось няхай бярэ інтэрв’ю там (за мяжой. — Заўвага )».
Аляксандр Лукашэнка расказаў, аб чым думаў, прымаючы рашэнне аб памілаванні адпаведнага чалавека: «Думаю, няхай ідзе. Ну дзеці, сям’я, ну рыдае жонка. Пяць гадоў рыдала, якую я вывез за мяжу. І грошы яшчэ ёй далі. Тут прысутнічае чалавек (ён ужо генерал), які па маім даручэнні вывозіў за мяжу. Па-чалавечы».
Больш таго, Прэзідэнт падзяліўся шакіруючымі падрабязнасцямі наконт таго, што магло адбыцца, калі б у 2020 годзе ён асабіста не спыніў правакацыю, якая рыхтавалася: «Калі б не Лукашэнка-дыктатар, іх спалілі б у адным доме, калі справакаваць іх хацелі. І гэты «лахушкін» сядзіць сёння ў Польшчы і вяшчае. А гэта ён іх (шэраг апазіцыянераў. — Заўвага ) хацеў сабраць у адным доме тут, у цэнтры Мінска, і спаліць. Дзякуй богу, што Ціханоўскай Святланы там была ахова так званая — з МУС (размова пра былога работніка гэтай праваахоўнай структуры. — Заўвага ) хлопец «унюхаў», што нешта не так, і патэлефанаваў нашым сілавікам. Яны мне даклалі. Я сказаў: «Публічна, дэманстратыўна вазьміце пад ахову гэты дом». І я з вуліц зняў «Альфу» (спецпадраздзяленне КДБ. — Заўвага ) і кінуў туды, каб яны ўбачылі, што мы ведаем і ахоўваем гэты дом. Правакацыя не ўдалася. Я ўпершыню гавару пра чалавека, які гэта задумваў. Для чаго? Для таго, каб быць адным лідарам гэтай усёй смярдзючай апазіцыі. Яны да гэтага дастукаліся».
