Беларусь на пляцоўцы АБСЕ заклікала Захад адмовіцца ад маніпулявання праваабарончай праблематыкай
Фота АБСЕ 3 ліпеня, Мінск . Дыпламаты пастаяннага прадстаўніцтва Беларусі на пасяджэнні Пастаяннага савета АБСЕ ў Вене 3 ліпеня пракаменціравалі заяву ад імя шэрага заходніх краін, зачытаную кіраўніком нямецкай дэлегацыі. Аб гэтым паведамілі ў беларускім пастаянным прадстаўніцтве ў Вене.
Непраўдзівыя пасылы і скажаючыя рэальны стан спраў выдумкі былі рашуча адхілены. Была прадстаўлена аб’ектыўная і афіцыйная інфармацыя ў сувязі з памілаваннем у Беларусі асобных зняволеных.
У выступленні беларускай дэлегацыі па пытанні аб памілаванні асуджаных у Беларусі гаворыцца: «Тое, што заходнія дэлегацыі ўнеслі ў парадак дня сённяшняга пасяджэння гэта пытанне і прадаўжаюць маніпуляваць праваабарончай праблематыкай, нас не здзівіла. Нас глыбока ўразіла іншае. Гэта — бестактоўнасць менавіта дэлегацыі Германіі, якая вырашыла ўзняць гэта пытанне менавіта сёння, 3 ліпеня, у галоўнае свята беларускай дзяржаўнасці».
«Сёння ў Беларусі адзначаюць Дзень Незалежнасці. Гэта дата свяшчэнна для кожнага беларуса, таму што яна прымеркавана да дня вызвалення нашай сталіцы, горада Мінска, ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў і да заканчэння акупацыі Беларусі германскім нацызмам у час Вялікай Айчыннай вайны. Кіраўнік нямецкай дэлегацыі на пасяджэннях Пастаяннага савета неаднаразова заяўляла аб прызнанні Германіяй гістарычнай адказнасці за злачынствы нацысцкага рэжыму і халакосту і запэўнівала нас, што Берлін і сёння прадаўжае прыкладаць намаганні па захаванні памяці аб гэтых падзеях і па падтрымцы пацярпелых ад нямецкай агрэсіі і іх нашчадкаў», — адзначылі беларускія дыпламаты.
«Але сёння прадстаўнік Германіі красамоўна паказаў нам, якая цана гэтых запэўніванняў і як цынічна Берлін выкарыстоўвае сёння актуальныя палітычныя рознагалоссі з Беларуссю ў якасці прычыны або апраўдання для адмовы германскіх улад ад гістарычнай адказнасці перад нашай краінай і яе грамадзянамі. І кожны раз, калі мы будзем чуць аб намеры ўлад Германіі зрабіць бундэсвер «самай моцнай канвенцыяльнай арміяй Еўропы», мы не стомімся нагадваць аб уроках апошняй сусветнай вайны і аб гістарычнай адказнасці народа Германіі за злачынствы нацызму на нашай зямлі, — падкрэсліла беларуская дэлегацыя. — Таму сёння прадстаўніку Германіі больш дарэчна было б пакаяцца за злачынствы германскага нацызму, а не спрабаваць чарговы раз мусіраваць надуманыя праблемы і прадаўжаць лінію націску на непажаданыя краіны». 
Што ж датычыцца сутнасці ўзнятага сёння пытання, то дэлегацыя Беларусі ўжо неаднаразова прадстаўляла сваю пазіцыю па ім і звяртала ўвагу калег, што ў беларускім крымінальным заканадаўстве няма так званых палітычных артыкулаў, а любыя спробы прадставіць асоб, якія ўчынілі канкрэтныя парушэнні нацыянальнага заканадаўства Беларусі, у якасці «палітзняволеных» яўна надуманыя і недарэчныя.
«Напярэдадні Дня Незалежнасці Прэзідэнт Беларусі задаволіў хадайніцтвы аб памілаванні 16 асуджаных, якія ўчынілі розныя злачынствы, у тым ліку экстрэмісцкай накіраванасці. Сярод памілаваных — восем жанчын і столькі ж мужчын. Трое з іх старэйшыя за 50 гадоў. Двое маюць хранічныя захворванні, адзін з’яўляецца інвалідам. У дзевяці асуджаных ёсць непаўналетнія дзеці. Кожнае памілаванне — гэта праяўленне міласэрнасці, шанц вярнуцца да нармальнага жыцця і стаць законапаслухмяным грамадзянінам сваёй краіны», — адзначылі беларускія дыпламаты.
«Мы яшчэ раз падкрэсліваем, што націск Захаду на Беларусь у гэтым кантэксце контрпрадукцыйны і толькі ўзмацняе існуючыя паміж намі супярэчнасці. Чарговы раз заклікаем калег адмовіцца ад маніпулявання праваабарончай праблематыкай і ўзважана падысці да аналізу працэсаў, якія адбываюцца ў Беларусі, — заявіла беларуская дэлегацыя. — Тым больш што апошнія падзеі паказалі, што любая палітызацыя праваабарончых пытанняў — гэта шлях у нікуды. Да сапраўды ж значнага практычнага эфекту вядуць не зрэжысіраваныя шоу, сведкамі аднаго з якіх мы сталі сёння, а класічная «ціхая» дыпламатыя і прафесійны і ўзаемапаважлівы дыялог па пытаннях, якія ўяўляюць узаемны інтарэс».
«Ну і, вядома, нельга не звярнуць увагу на тое, наколькі гэта ў сённяшнім стылі дыпламатыі шэрага еўрапейскіх краін: той, хто менш за ўсё робіць, той гучней за іншых гаворыць», — заўважылі беларускія дыпламаты.
